Ostatnio coraz częściej dni są mroźne, pada deszcz albo wieje silny wiatr. Kiedy przychodzę zmarznięta do domu, jedyne na co mam ochotę, to wskoczyć pod koc i zjeść coś ciepłego. Zupy są idealne na obiad w chłodny dzień. Przekonałam się o tym, kiedy w moje ręce trafiła polecana przez wiele osób książka Marty Dymek „Jadłonomia”. Jako dziecko bardzo lubiłam jeść zupy ale im byłam starsza, tym jadłam ich mniej, aż w końcu nie jadłam ich w ogóle. Przeglądając tę książkę trafiłam na przepis na grochówkę. Ta zupa szczególnie kojarzy mi się właśnie z tym okresem w roku, kiedy jest zimno, wietrznie i mokro. Nie sądziłam, że jej wegańską wersję można przyrządzić tak, żeby nie straciła swojego charakterystycznego smaku. Autorka udowodniła, że się da, a efekt jest powalający!
Składniki jakich potrzebujemy do przygotowania grochówki to:
– 1 szklanka suchego grochu
– 2 ziemniaki
– marchewka
– cebula
– ¼ bulwy selera
– 2 ząbki czosnku
– 3 ziarna ziela angielskiego
– 3 liście laurowe
– 2 łyżeczki majeranku
– 1 łyżeczka wędzonej papryki
– ½ łyżeczki lubczyku
– 2 łyżki sosu sojowego
– olej
-sól
– pieprz
Sposób przygotowania nie jest skomplikowany. Groch zalewamy gorącą wodą i odstawiamy na godzinę. Następnie do rozgrzanego w garnku oleju wrzucamy pokrojoną w kostkę cebulę, drobno posiekany czosnek, liście laurowe, ziele angielskie, wędzoną paprykę i dusimy przez kilka minut. Dodajemy pokrojone w kostkę ziemniaki, marchewkę, seler oraz przyprawy, majeranek i lubczyk, mieszamy i ponownie dusimy około 5 minut. Dodajemy groch razem z wodą, w której się moczył, wlewamy sos sojowy i gotujemy aż warzywa i groch zmiękną (około 1 godzinę). Warto od czasu do czasu zajrzeć do garnka i pomieszać a w razie potrzeby dolać ciepłej, przegotowanej wody. Pod koniec gotowania dodajemy soli i pieprzu, i gotowe!
Grochówka ma niesamowity smak i cudownie pachnie! Smakuje jak prawdziwa grochówka z wielkiego, wojskowego kotła. Jest obłędna i z pewnością będzie smakowała również tym, którzy nie wyobrażają jej sobie bez mięsa.
